Πέρασαν περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια από την αρχική συζήτηση του ενδεχομένου να καθιερωθεί στα μέσα μεταφοράς της Αθήνας ηλεκτρονικό εισιτήριο. Δεν ήταν, άλλωστε, προηγμένη καινοτομία, καθώς ήδη εφαρμοζόταν σε πολλές πόλεις της Ευρώπης και αλλού.
Όλοι σχεδόν δέχθηκαν ότι ήταν βολικό, χρήσιμο, επωφελές για τους οργανισμούς, σύγχρονο. Συμφώνησαν, αλλά άφησαν τα πράγματα να κυλήσουν. Αργά.
Πέρασε σχεδόν μία δεκαετία και το 2011 ξεκίνησε διαγωνισμός για την αγορά και εγκατάσταση του σχετικού συστήματος. Έγιναν τα γνωστά· ενστάσεις των διαγωνιζομένων, προσπάθειες να επηρεαστεί το αποτέλεσμα είτε με πολιτικά μέσα είτε με υποσχέσεις, αλλαγές κυβερνήσεων και διοικήσεων.
Πέρασε σχεδόν μία δεκαετία και το 2011 ξεκίνησε διαγωνισμός για την αγορά και εγκατάσταση του σχετικού συστήματος. Έγιναν τα γνωστά· ενστάσεις των διαγωνιζομένων, προσπάθειες να επηρεαστεί το αποτέλεσμα είτε με πολιτικά μέσα είτε με υποσχέσεις, αλλαγές κυβερνήσεων και διοικήσεων.
Τελικά, ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε μετά τρία χρόνια, τον Μάρτιο του 2014, όταν οι τεχνικές προδιαγραφές του ήταν ήδη ξεπερασμένες από την εξέλιξη της τεχνολογίας.
Άρχισε η εγκατάσταση μηχανημάτων σε σταθμούς και λεωφορεία στα τέλη του 2016, οπότε αποτέλεσαν στόχο. «Κοινωνικοί αγωνιστές» των Εξαρχείων κ.λπ. έσπαγαν τα μηχανήματα γιατί δεν τα ήθελαν.
Ούτε όμως η «πρώτη φορά Αριστερά» ήθελε να τους τιμωρήσει, οπότε το υπουργείο επιχείρησε να προστατεύσει με περιπολίες αστυνομικών τους σταθμούς μετρό, ενδεχομένως και τις στάσεις λεωφορείων. Τελικά, οι «μπαχαλάκηδες» βαρέθηκαν να ασχολούνται κι άρχισε η λειτουργία του συστήματος...
Και τότε, με έκπληξη μαθαίνουμε ότι το σύστημα έχει προβλήματα. Το μικρότερο ήταν ότι ορισμένα μηχανήματα δεν «διαβάζουν» πάντα τα ηλεκτρονικά εισιτήρια. Παράλληλα, οι συνδικαλιστές υπονομεύουν το σύστημα, για δικούς τους λόγους.
Και τότε, με έκπληξη μαθαίνουμε ότι το σύστημα έχει προβλήματα. Το μικρότερο ήταν ότι ορισμένα μηχανήματα δεν «διαβάζουν» πάντα τα ηλεκτρονικά εισιτήρια. Παράλληλα, οι συνδικαλιστές υπονομεύουν το σύστημα, για δικούς τους λόγους.
Ο αρμόδιος υπουργός θυμώνει και καταργεί με μια αποφασιστική κίνηση τη χάρτινη μηνιαία κάρτα που αγοράζουν πολλοί καθημερινοί επιβάτες. Αυτοί πρέπει να αποκτήσουν την «προσωποποιημένη ηλεκτρονική κάρτα».
Για την έκδοσή της απαιτούνται πρόσφατη φωτογραφία, ταυτότητα, επίσημο έγγραφο που να δείχνει τον ΑΜΚΑ, φωτοτυπία του στελέχους μαζί με το μηνιαίο κουπόνι μηνός Οκτωβρίου 2017 ή προηγούμενου μήνα του 2017, εκτύπωση από την ιστοσελίδα του ΟΑΣΑ της ειδικής αίτησης με QR code και ένας οκταψήφιος κωδικός για την περίπτωση απώλειας της κάρτας.
Όποιος δεν θέλει να περιμένει στη μεγάλη ουρά, βάζει αυτά τα έγγραφα σε ένα φάκελο, τον καταθέτει στο γκισέ και περιμένει να εργαστούν κάποιοι (νύκτα...) για να του ταχυδρομήσουν (το πρωί) την κάρτα.
Γιατί πρέπει να δηλώνονται η ταυτότητα και ο ΑΜΚΑ στις αστικές συγκοινωνίες παραμένει μυστήριο. Και τι θα γίνει με επιβάτες όπως οι άνεργοι ή ανάπηροι που έχουν ειδικές εκπτώσεις; Άγνωστο.
Σε 17 μέρες, την 1η Νοεμβρίου, υποτίθεται ότι καταργούνται τα χάρτινα εισιτήρια. Πώς θα μετακινείται όποιος θέλει να κάνει μία διαδρομή; Θα εκδώσει ηλεκτρονικό εισιτήριο, θα πείτε. Λάθος. Δεν προβλέπεται η έκδοση μεμονωμένου ηλεκτρονικού εισιτηρίου!
Ορισμένοι καλοπροαίρετοι αναλυτές διερωτώνται γιατί μια χώρα με έξυπνους και μορφωμένους ανθρώπους όπως η Ελλάδα έχει προοδεύσει μόνον σε λίγες περιόδους περιορισμένης διάρκειας. Τι φρενάρει την πρόοδο της χώρας;
Γιατί πρέπει να δηλώνονται η ταυτότητα και ο ΑΜΚΑ στις αστικές συγκοινωνίες παραμένει μυστήριο. Και τι θα γίνει με επιβάτες όπως οι άνεργοι ή ανάπηροι που έχουν ειδικές εκπτώσεις; Άγνωστο.
Σε 17 μέρες, την 1η Νοεμβρίου, υποτίθεται ότι καταργούνται τα χάρτινα εισιτήρια. Πώς θα μετακινείται όποιος θέλει να κάνει μία διαδρομή; Θα εκδώσει ηλεκτρονικό εισιτήριο, θα πείτε. Λάθος. Δεν προβλέπεται η έκδοση μεμονωμένου ηλεκτρονικού εισιτηρίου!
Ορισμένοι καλοπροαίρετοι αναλυτές διερωτώνται γιατί μια χώρα με έξυπνους και μορφωμένους ανθρώπους όπως η Ελλάδα έχει προοδεύσει μόνον σε λίγες περιόδους περιορισμένης διάρκειας. Τι φρενάρει την πρόοδο της χώρας;
Η απάντηση κρύβεται στην περιπέτεια ενός εγχειρήματος όπως το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Είναι η κατάρα της ανευθυνότητας. Τα απλά και αυτονόητα αποδεικνύονται δυσεπίλυτα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου