Η πρώην ΗΛΠΑΠ ΑΕ και νυν ΗΛΠΑΠ σκέτο ήταν, και έως ένα σημείο παραμένει, μια νοικοκυρεμένη δομή αστικής συγκοινωνίας. Μετά όμως την ενοποίησή της με την πρώην ΕΘΕΛ, δέχεται πανταχόθεν επιθέσεις με προφανή στόχο την αποδιοργάνωσή της, ώστε να μην υπάρχει συγκριτικό μέγεθος σε ότι αφορά τη λειτουργία μιας επιχείρησης, αλλά και του κόστους μιας "καθαρής" συγκοινωνίας.
Η αδυναμία(;) του Δήμου Αθηναίων και της ΟΣΥ ΑΕ να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στην απρόσκοπτη διεξαγωγή του συγκοινωνιακού έργου των τρόλλει.
Δεν μπορεί κάποιος να φανταστεί πως μέχρι πρότινος υπήρχε άψογη συνεργασία της ΗΛΠΑΠ με τον Δήμο και τώρα για να κοπεί μια κλάρα από κάποιο δέντρο, που εμποδίζει την ασφαλή διέλευση των τρόλλει, γίνεται αντικείμενο μακράς διαβούλευσης.
Οι εργαζόμενοι στην "εναέριο" υπηρεσία αισθάνονται αδύναμοι να επιτελέσουν το έργο τους, που τόσες δεκαετίες φιλότιμα και υπεύθυνα πρόσφεραν.
Τα στελέχη της ΗΛΠΑΠ αδυνατούν να δώσουν λύση, καθώς βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους γραφειοκρατικά κωλύματα.
Οι επόπτες - ρυθμιστές δεν έχουν την δυνατότητα νόμιμα να θέσουν τους αρμοδίους προ των ευθυνών τους, διακόπτοντας έστω για λίγο την λειτουργία της γραμμής για την οποία θα τους αναφερθεί κάποιο συμβάν.
Ποιος μένει λοιπόν; Ποιος άλλος, ο οδηγός.
Φωνές, φασαρίες, τσακωμοί και στοίβες αναφορών από το σωματείο τους, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Κάποιοι αφού είδαν και αποείδαν κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά θεωρώντας ότι φωνάζουν εις ώτα μη ακουόντων.
Δεν ξέρει κανείς το νομικό αποτέλεσμα αυτής της κίνησης. Τουλάχιστον πετάχτηκε μια πέτρα στη λίμνη. Τι συνέπειες θα μπορούσε να έχει αυτό; Είναι απρόβλεπτο.
Οψόμεθα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου