Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της η παράταξη αναφέρει:
«Συνάδελφοι - συναδέλφισσες, "ο κόμπος έφτασε στο χτένι". Η κατάσταση σε όλα τα αμαξοστάσια είναι τραγική.
Δεκάδες οδηγοί είτε στις πρωινές είτε στις βραδινές βάρδιες περιμένουν στους χώρους αναμονής μήπως βρεθεί λεωφορείο ώστε να εκτελεστεί ένα υποτυπώδες συγκοινωνιακό έργο.
Ορισμένες ημέρες τα ποσοστά των βλαβών ξεπερνάνε το 70% της δύναμης των αμαξοστασίων.
Περισσεύει ο προβληματισμός και η ανησυχία των συναδέλφων για την κατάσταση, αλλά και η αγανάκτηση και η ταλαιπωρία των επιβατών.
Ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες έχουν πυκνώσει οι προπηλακισμοί και οι χειροδικίες κατά των συναδέλφων οδηγών από επιβάτες.
Τρώμε ξύλο, δηλαδή!!!
Συνάδελφοι - συναδέλφισσες, οι ελλείψεις σε ανταλλακτικά ως αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης των αστικών συγκοινωνιών από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο που η ΔΑΣ ΟΑΣΑ το έχει αναδείξει πολλές φορές και έχει διεκδικήσει την επίλυσή του ακόμη περισσότερες.
Ενώ αυτό το πρόβλημα υπάρχει τα τελευταία χρόνια, οι πλειοψηφίες των σωματείων του χώρου έπαιζαν και παίζουν από κοινού με τη διοίκηση και την κυβέρνηση μικροπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες των εργαζομένων και των επιβατών.
Σε ένα απαξιωμένο σύστημα αστικών συγκοινωνιών συμβάλλουν στην παραπέρα απαξίωσή του, έχοντας διαχρονικές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση.
Χρόνια τώρα οι μηχανισμοί χειραγώγησης και ενσωμάτωσης χρησιμοποιούνται για να αποφέρουν συνδικαλιστικά και πολιτικά οφέλη, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις όπως στις τωρινές συνθήκες που κινδυνεύει καθημερινά η σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων οδηγών.
Συνάδελφοι - συναδέλφισσες, οι κοινοτικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απελευθέρωση των μεταφορών υποχρεώνει τις χώρες - μέλη να αναδιαρθρώσουν σε αυτή την κατεύθυνση και τις αστικές συγκοινωνίες.
Τα "παιχνιδάκια" παλιών και νέων κυβερνητικών - εργοδοτικών συνδικαλιστών και των διαφόρων κολαούζων τους τάχα ανεξάρτητων σπρώχνουν με τη στάση τους σε αυτή την κατεύθυνση συντομεύοντας το δρόμο για την είσοδο επιχειρηματικών ομίλων στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Φρένο σε αυτή την κατάσταση μπορούμε να βάλουμε μόνο εμείς οι εργαζόμενοι.
Είναι καθήκον μας να παρακάμψουμε τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό παλιό και νέο, είναι μέρος του προβλήματος, είναι απέναντι από το συμφέρον το δικό μας, στηρίζουν τις κυβερνήσεις που μας παίρνουν το ψωμί από το τραπέζι, σκοτώνοντας ταυτόχρονα το μέλλον των παιδιών μας.
Οφείλουμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου