Σάββατο 12 Ιουνίου 2021

Συνδικαλιστές, οι σύγχρονοι επιστάτες.

Κι αρχίζουν τα παράλογα να μοιάζουν λογικά.


Θα λυθεί το πρόβλημα της χώρας αν η εργασία γίνει δουλεία, αν υποβοηθήσουμε το κεφάλαιο να εγκαταστήσει πλήρως τη σύγχρονη οικονομική φεουδαρχία, αν στερήσουμε από την πλέμπα το δικαίωμα της αξιοπρέπειας και την αλυσοδέσουμε στα σύγχρονα Λαύρια, όπου θα μακαρίζουν τον αφέντη τους που τους δίνει την δυνατότητα να τον υπηρετούν ακόμα μία μέρα.

Ο αναγεννημένος, κάπου στην Εσπερία, βυζαντινός τρόπος ελέγχου των κρατιδίων, εγκαθιστά πρόθυμους και επαρκώς καταρτισμένους Ρηγάδες σε όλα τα προτεκτοράτα, που μάχονται ψυχή τε και σώματι για τα ιδανικά των ολίγων.
Χάντρες και βραχιόλια, πείθουν τους ιθαγενείς να δίνουν το χρυσό του μόχθου τους στους κονκισταδόρες της νέας τάξης.

Δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ, η οικογένεια δεν είναι απαραίτητη, οι νέοι, αν τα καταφέρουν, μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μετά την είσοδο τους στην μέση ηλικία, το ασφαλιστικό κόστος δεν μπορεί να συνδέεται με την παραγωγή αλλά πρέπει να μειώνεται, ελαχιστοποιώντας τις απαιτήσεις των δουλοπαροίκων.

Οι σύγχρονοι επιστάτες, έχοντας μετονομαστεί σε συνδικαλιστές, κάνουν εθιμοτυπικές πλέον κινήσεις.
Μία μέρα απεργίας και, απ' ότι φαίνεται, μία στάση μεθαύριο, όχι καν για την τιμή των όπλων, καθώς αυτά έχουν παραδοθεί αμαχητί και δεν είναι ούτε παραπόδα, αλλά για στάχτη στα μάτια.

Τα πεζοδρόμια που γίνονται, όχι για την εξυπηρέτηση του κόσμου, όχι για να ζήσουν κάποιες οικογένειες, αλλά για να ευημερούν οι εργολάβοι και οι συν αυτώ, στέκουν ακόμα εκεί περιμένοντας μια νέα απόφαση κάποιου δημοτικού συμβουλίου για ανακατασκευή και αναδιάρθρωση κάποιων τραπεζικών λογαριασμών.
Δεν χρειάζεται να τα σπάσουμε, αρκεί να δείξουμε στον διπλανό μας να περπατήσει σε αυτά και όλοι μαζί σαν πλημμυρικό κύμα να τσακίσουμε τα δουλεμπορικά τους.


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου