Ένα τεράστιο αυταπόδεικτο σκάνδαλο όχι απλά κλοπής του δημοσίου χρήματος, αλλά και πρόκλησης επιχειρησιακής ζημιάς στο ελληνικό σύστημα ασφάλειας, αποκαλύπτει σήμερα το defencenet.gr.
Πρόκειται για την υπόθεση των φωτομηχανών KS-127 –που φέρουν τα RF-4E οι οποίες χρυσοπληρώθηκαν πριν από πέντε χρόνια με 23,5 εκατ. δολ., αλλά αυτοί που τις παρήγγειλαν, "ξέχασαν" μια "μικρή" λεπτομέρεια": Οι φωτομηχανές δεν ... χωρούσαν στο αεροσκάφος με αποτέλεσμα, τώρα να σαπίζουν μέσα στα κουτιά τους, το ελληνικό δημόσιο να έχει στερηθεί 23,5 εκατ. δολ, αλλά το κυριότερο, να ληφθεί η απόφαση απόσυρσης των αεροσκαφών αφού πλέον λόγω μή ύπαρξης σύγχρονων φωτομηχανών δεν μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικά το έργο τους...
Το Δεκέμβριο του 2008 αποφασίζεται η απευθείας ανάθεση –καθώς δεν υπήρχε άλλη εταιρεία στον κόσμο που να προσέφερε το συγκεκριμένο προϊόν- στην αμερικανική εταιρεία Reccon Optical (ROI) για την προμήθεια στην ΠΑ 1+1 νέων ψηφιακών φωτομηχανών - μιας KS-127EO και μιας KS-127DB- και την μετατροπή 2 αναλογικών KS-127 σε ψηφιακές.
Η προμήθεια έγινε μέσω FMS κάτι που σημαίνει πως η αμερικανική Αεροπορία ήταν υπεύθυνη για το πρόγραμμα -ύψους 23,5 εκατ. $- με την έννοια ότι θα παρελάμβανε το σύστημα και αφού το δοκίμαζε και αυτό ανταποκρινόταν στις προδιαγραφές που είχε θέσει η ΠΑ θα το παρέδιδε σε αυτή.
Η εκκίνηση του προγράμματος έγινε στις 14 Δεκεμβρίου του 1999 με σχετική LoA πουτ δημοσιοποιήθηκε και η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ της ROI και της USAF το Δεκέμβριο του 2000, με παράδοση της πρώτης μηχανή (E/O) τον Ιούλιο του 2002, της δεύτερης μηχανής –που θα είχε 2 διαμορφώσεις αναγνώρισης μια οπτική και μια στο υπέρυθρο φάσμα- τον Ιανουάριο του 2003 και των δύο μετασκευασμένων αναλογικών «-127» σε ψηφιακές τον Μάιο του 2003.
Από εκεί και πέρα όμως όλα άρχισαν να πηγαίνουν εντελώς στραβά.
Η ROI γρήγορα διαπίστωσε ότι η “-EO” 127 δεν μπορούσε να τοποθετηθεί στα ελληνικά RF-4E εκτός εάν υπήρχαν σημαντικές αλλαγές στη δομή του ρύγχους των αεροσκαφών και στη μηχανή την ίδια.
Μετά την ενημέρωση που έκανε η ROI ενημέρωσε την USAF ως αντισυμβαλλόμενο μέρος ότι για να μην υπάρξει μετασκευή του ρύγχους των RF-4E θα έπρεπε να επανασχεδιάσει την ψηφιακή “-127” με επιπλέον κόστος όμως της τάξης του 1,5 εκατ. $ -αργότερα αυτό αυξήθηκε στα 1,8 εκατ. $- και παράταση του χρόνου παράδοσης της “-EO” περίπου κατά ένα έτος κάπου μέσα στο 2003, χωρίς ούτε και οι ίδιοι να γνωρίζουν ακριβώς!
Η ΠΑ εξέφρασε την αντίρρησή της γιατί θα επιβαρυνόταν εκίνη το επιπλέον κόστος η USAF όμως δέχτηκε την τροποποίηση αυτή της σύμβασης και έδωσε το πράσινο φως για την επανασχεδιασμένη KS-127EO. Παράτυπα και χωρίς να ακολουθηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται από τα FMS η μηχανή έφτασε στην Ελλάδα, το Μάιο του 2003 χωρίς να έχει δοκιμαστεί πρώτα από την αμερικανική Αεροπορία!
Στην 110ΠΜ τεχνικοί της ROI επιχείρησαν ανεπιτυχώς να δοκιμάσουν την επανασχεδιασμένη μηχανή. Αν και κατόρθωσαν να την «χωρέσουν» στο ρύγχος του RF-4E η λειτουργία της συνάντησε ένα πλήθος προβλημάτων, που ως αποτέλεσμα είχαν αυτή να είναι πρακτικά άχρηστη.
Η ελληνική πλευρά αποστέλλει στην USAF τις παρατηρήσεις της που ήταν τόσες πολλές που ισοδυναμούσαν με πλήρη αποτυχία του προγράμματος και η τελευταία αποφασίζει την δέσμευση ενός ποσού 18,7 εκατ. $ από το ποσό που είχε καταβάλλει η Ελλάδα υπέρ(!) της ROI με την υποχρέωση της τελευταίας να βρει επιτέλους… λύση. Η ΠΑ από την άλλη ανέφερε πως το τελικό καταβληθέν ποσό ανήλθε στα 27,5 εκατ. $ για να ένα σύστημα που δεν δούλεψε ποτέ και από εκεί και πέρα ξεκινά ένας νέος γύρος αντεγκλήσεων και άκαρπων επαφών.
Το 2005 το ΑΑΣ αποφασίζει την παύση του προγράμματος η ROI όμως επιμένει στέλνοντας –και πάλι παράτυπα- τη δεύτερη μηχανή “-127DM” στην Ελλάδα και πείθοντας(;) την ΠΑ να συνεχίσει τις δοκιμές. Το 2007 ξεκινά νέος γύρος δοκιμών –και παρά το γεγονός ότι το ΑΑΣ έχει ακυρώσει το πρόγραμμα!- χωρίς ούτε αυτή τη φορά να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα.
Το μόνο έτσι αποτέλεσμα της όλης περιπέτειας είναι οι 2 μηχανές να βρίσκονται «όμορφα» πακεταρισμένες κάπου στο ΚΕΑ, την ΠΑ να αναζητά από το 2007 τα χαμένα χρήματα, μέσω αμερικανικής δικηγορικής εταιρείας στα αμερικανικά δικαστήρια και όλοι οι υπόλοιποι την εξέλιξη μιας δικαστικής διαμάχης που η τύχη της αγνοείται.
Κάποια εξηγηση από την ΠΑ και την τότε ηγεσία του υπουργείου Άμυνας και της ΓΔΑΕΕ για το ποιος ή ποιοί και βάσει ποιων κριτηρίων έλαβε την απόφαση προμήθειας των φωτομηχανών αυτών;
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Πρόκειται για την υπόθεση των φωτομηχανών KS-127 –που φέρουν τα RF-4E οι οποίες χρυσοπληρώθηκαν πριν από πέντε χρόνια με 23,5 εκατ. δολ., αλλά αυτοί που τις παρήγγειλαν, "ξέχασαν" μια "μικρή" λεπτομέρεια": Οι φωτομηχανές δεν ... χωρούσαν στο αεροσκάφος με αποτέλεσμα, τώρα να σαπίζουν μέσα στα κουτιά τους, το ελληνικό δημόσιο να έχει στερηθεί 23,5 εκατ. δολ, αλλά το κυριότερο, να ληφθεί η απόφαση απόσυρσης των αεροσκαφών αφού πλέον λόγω μή ύπαρξης σύγχρονων φωτομηχανών δεν μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικά το έργο τους...
Το Δεκέμβριο του 2008 αποφασίζεται η απευθείας ανάθεση –καθώς δεν υπήρχε άλλη εταιρεία στον κόσμο που να προσέφερε το συγκεκριμένο προϊόν- στην αμερικανική εταιρεία Reccon Optical (ROI) για την προμήθεια στην ΠΑ 1+1 νέων ψηφιακών φωτομηχανών - μιας KS-127EO και μιας KS-127DB- και την μετατροπή 2 αναλογικών KS-127 σε ψηφιακές.
Η προμήθεια έγινε μέσω FMS κάτι που σημαίνει πως η αμερικανική Αεροπορία ήταν υπεύθυνη για το πρόγραμμα -ύψους 23,5 εκατ. $- με την έννοια ότι θα παρελάμβανε το σύστημα και αφού το δοκίμαζε και αυτό ανταποκρινόταν στις προδιαγραφές που είχε θέσει η ΠΑ θα το παρέδιδε σε αυτή.
Η εκκίνηση του προγράμματος έγινε στις 14 Δεκεμβρίου του 1999 με σχετική LoA πουτ δημοσιοποιήθηκε και η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ της ROI και της USAF το Δεκέμβριο του 2000, με παράδοση της πρώτης μηχανή (E/O) τον Ιούλιο του 2002, της δεύτερης μηχανής –που θα είχε 2 διαμορφώσεις αναγνώρισης μια οπτική και μια στο υπέρυθρο φάσμα- τον Ιανουάριο του 2003 και των δύο μετασκευασμένων αναλογικών «-127» σε ψηφιακές τον Μάιο του 2003.
Από εκεί και πέρα όμως όλα άρχισαν να πηγαίνουν εντελώς στραβά.
Η ROI γρήγορα διαπίστωσε ότι η “-EO” 127 δεν μπορούσε να τοποθετηθεί στα ελληνικά RF-4E εκτός εάν υπήρχαν σημαντικές αλλαγές στη δομή του ρύγχους των αεροσκαφών και στη μηχανή την ίδια.
Μετά την ενημέρωση που έκανε η ROI ενημέρωσε την USAF ως αντισυμβαλλόμενο μέρος ότι για να μην υπάρξει μετασκευή του ρύγχους των RF-4E θα έπρεπε να επανασχεδιάσει την ψηφιακή “-127” με επιπλέον κόστος όμως της τάξης του 1,5 εκατ. $ -αργότερα αυτό αυξήθηκε στα 1,8 εκατ. $- και παράταση του χρόνου παράδοσης της “-EO” περίπου κατά ένα έτος κάπου μέσα στο 2003, χωρίς ούτε και οι ίδιοι να γνωρίζουν ακριβώς!
Η ΠΑ εξέφρασε την αντίρρησή της γιατί θα επιβαρυνόταν εκίνη το επιπλέον κόστος η USAF όμως δέχτηκε την τροποποίηση αυτή της σύμβασης και έδωσε το πράσινο φως για την επανασχεδιασμένη KS-127EO. Παράτυπα και χωρίς να ακολουθηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται από τα FMS η μηχανή έφτασε στην Ελλάδα, το Μάιο του 2003 χωρίς να έχει δοκιμαστεί πρώτα από την αμερικανική Αεροπορία!
Στην 110ΠΜ τεχνικοί της ROI επιχείρησαν ανεπιτυχώς να δοκιμάσουν την επανασχεδιασμένη μηχανή. Αν και κατόρθωσαν να την «χωρέσουν» στο ρύγχος του RF-4E η λειτουργία της συνάντησε ένα πλήθος προβλημάτων, που ως αποτέλεσμα είχαν αυτή να είναι πρακτικά άχρηστη.
Η ελληνική πλευρά αποστέλλει στην USAF τις παρατηρήσεις της που ήταν τόσες πολλές που ισοδυναμούσαν με πλήρη αποτυχία του προγράμματος και η τελευταία αποφασίζει την δέσμευση ενός ποσού 18,7 εκατ. $ από το ποσό που είχε καταβάλλει η Ελλάδα υπέρ(!) της ROI με την υποχρέωση της τελευταίας να βρει επιτέλους… λύση. Η ΠΑ από την άλλη ανέφερε πως το τελικό καταβληθέν ποσό ανήλθε στα 27,5 εκατ. $ για να ένα σύστημα που δεν δούλεψε ποτέ και από εκεί και πέρα ξεκινά ένας νέος γύρος αντεγκλήσεων και άκαρπων επαφών.
Το 2005 το ΑΑΣ αποφασίζει την παύση του προγράμματος η ROI όμως επιμένει στέλνοντας –και πάλι παράτυπα- τη δεύτερη μηχανή “-127DM” στην Ελλάδα και πείθοντας(;) την ΠΑ να συνεχίσει τις δοκιμές. Το 2007 ξεκινά νέος γύρος δοκιμών –και παρά το γεγονός ότι το ΑΑΣ έχει ακυρώσει το πρόγραμμα!- χωρίς ούτε αυτή τη φορά να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα.
Το μόνο έτσι αποτέλεσμα της όλης περιπέτειας είναι οι 2 μηχανές να βρίσκονται «όμορφα» πακεταρισμένες κάπου στο ΚΕΑ, την ΠΑ να αναζητά από το 2007 τα χαμένα χρήματα, μέσω αμερικανικής δικηγορικής εταιρείας στα αμερικανικά δικαστήρια και όλοι οι υπόλοιποι την εξέλιξη μιας δικαστικής διαμάχης που η τύχη της αγνοείται.
Κάποια εξηγηση από την ΠΑ και την τότε ηγεσία του υπουργείου Άμυνας και της ΓΔΑΕΕ για το ποιος ή ποιοί και βάσει ποιων κριτηρίων έλαβε την απόφαση προμήθειας των φωτομηχανών αυτών;
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου