Κι αυτό γιατί αποκαλύφθηκε η χαώδης διαφορά που χωρίζει τις δύο διαμετρικά αντίθετα δομές, με τον δημόσιο χαρακτήρα να έχει ως σημείο εκκίνησης την αρχή ότι οι συγκοινωνίες αποτελούν κοινό αγαθό, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό χαρακτήρα, που τις αντιμετωπίζει ως πεδίο άσκησης επιχειρηματικής πολιτικής.
Έτσι, ενώ οι ιδιωτικές συγκοινωνίες έχουν πρωταρχικό σκοπό το κέρδος του ιδιώτη, οι δημόσιες συγκοινωνίες διοικούνται με πνεύμα κοινωνικής πολιτικής και με γνώμονα το όφελος των πολλών και τις ανάγκες των οικονομικά αδυνάτων.
Όσοι δεν αντιλήφθηκαν, λοιπόν, το βαθιά πολιτικό μήνυμα που εξέπεμψε η κρατικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, σίγουρα κατάλαβαν πολύ περισσότερα από την πρώτη και συμβολική απόφαση του νέου Δ.Σ. του δημόσιου, πλέον, ΟΑΣΘ.
Όσοι δεν αντιλήφθηκαν, λοιπόν, το βαθιά πολιτικό μήνυμα που εξέπεμψε η κρατικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, σίγουρα κατάλαβαν πολύ περισσότερα από την πρώτη και συμβολική απόφαση του νέου Δ.Σ. του δημόσιου, πλέον, ΟΑΣΘ.
Σύμφωνα με την οποία θα εφαρμόζεται στο εξής και στη Θεσσαλονίκη ο νόμος που προβλέπει τη δωρεάν μετακίνηση των ανέργων στις πόλεις.
Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια απόφαση του Δ.Σ. του δημόσιου Οργανισμού, ακυρώνονται τα πρόστιμα που οι ελεγκτές του ιδιωτικού ΟΑΣΘ επέβαλαν στους ανέργους που δεν είχαν να πληρώσουν και τα οποία η διοίκηση άθροιζε για να διεκδικήσει στη συνέχεια επιπλέον επιχορήγηση από το κράτος.
Σύμφωνα μάλιστα με τον νέο πρόεδρο του Δ.Σ. του δημόσιου ΟΑΣΘ, Στέλιο Παππά, η άσκηση κοινωνικής πολιτικής στις συγκοινωνίες σε καιρό κρίσης δεν αποτελεί δείγμα ευαισθησίας, αλλά συνιστά ουσιώδες ζήτημα πολιτισμού.
Με άλλα λόγια, η μετάβαση του ΟΑΣΘ στο Δημόσιο βάζει τέλος σε μια μαύρη σελίδα για τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης, κατά την οποία κέρδιζαν και μάλιστα εκ του ασφαλούς και σε βάρος του Δημοσίου οι λίγοι και προνομιούχοι μέτοχοι του Οργανισμού.
Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια απόφαση του Δ.Σ. του δημόσιου Οργανισμού, ακυρώνονται τα πρόστιμα που οι ελεγκτές του ιδιωτικού ΟΑΣΘ επέβαλαν στους ανέργους που δεν είχαν να πληρώσουν και τα οποία η διοίκηση άθροιζε για να διεκδικήσει στη συνέχεια επιπλέον επιχορήγηση από το κράτος.
Σύμφωνα μάλιστα με τον νέο πρόεδρο του Δ.Σ. του δημόσιου ΟΑΣΘ, Στέλιο Παππά, η άσκηση κοινωνικής πολιτικής στις συγκοινωνίες σε καιρό κρίσης δεν αποτελεί δείγμα ευαισθησίας, αλλά συνιστά ουσιώδες ζήτημα πολιτισμού.
Με άλλα λόγια, η μετάβαση του ΟΑΣΘ στο Δημόσιο βάζει τέλος σε μια μαύρη σελίδα για τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης, κατά την οποία κέρδιζαν και μάλιστα εκ του ασφαλούς και σε βάρος του Δημοσίου οι λίγοι και προνομιούχοι μέτοχοι του Οργανισμού.
Στο εξής, η διοίκηση του δημόσιου Οργανισμού θα έχει κεντρικό της στόχο τις καλύτερες υπηρεσίες για τους πολλούς και τη φροντίδα για όσους την έχουν ανάγκη.
Υπάρχει βέβαια και μια μερίδα καθυστερημένα ανησυχούντων πολιτών για το ποιος θα πληρώσει το… μάρμαρο της κοινωνικής πολιτικής.
Υπάρχει βέβαια και μια μερίδα καθυστερημένα ανησυχούντων πολιτών για το ποιος θα πληρώσει το… μάρμαρο της κοινωνικής πολιτικής.
Είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια που εξελισσόταν το πάρτι των μετόχων, με το νομιμοφανώς εξασφαλισμένο κέρδος σε βάρος δημόσιου χρήματος, κώφευαν και σιωπούσαν.
Η απάντηση προς καθησυχασμό τους λοιπόν είναι ότι το κόστος της κοινωνικής πολιτικής δεν είναι παρά μόνο ένα μικρό μέρος των περίπου 16 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο που κόστιζε στους φορολογούμενους η… υποχρεωτική κερδοφορία των μετόχων του ιδιωτικού ΟΑΣΘ, την ώρα που οι εργαζόμενοι έμεναν απλήρωτοι, ο στόλος χωρίς ανανέωση και τα περισσότερα λεωφορεία παροπλισμένα λόγω παλαιότητας και τεχνικών προβλημάτων.
Τώρα λοιπόν που ο Οργανισμός έγινε δημόσιος και η δαπάνη για την κερδοφορία των μετόχων δεν θα επιβαρύνει πια τα δημόσια ταμεία, υπάρχει η δυνατότητα και για εξορθολογισμό της διαχείρισης του Οργανισμού, με επενδύσεις για καλύτερες υπηρεσίες για τους πολλούς, αλλά και το περιθώριο και για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, αξιοποιώντας ένα μικρό μέρος των δημόσιων πόρων που επί δεκαετίες κατέληγαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των μετόχων.
Σε πλήρη αντίθεση μάλιστα με την προηγούμενη διοίκηση, που φόρτωνε τα κέρδη της στον Έλληνα φορολογούμενο και σε ακόμη μία συμβολική κίνηση για τη διαφορετική αντίληψη που διακατέχει τη νέα διοίκηση του δημόσιου ΟΑΣΘ, ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ. του Οργανισμού ζήτησε να παρέχει τις υπηρεσίες του αμισθί…
Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη, βέβαια, η αμηχανία της νεοφιλελεύθερης αντιπολίτευσης, δεξιάς και κεντροαριστερής, που εκπροσωπεί τα κόμματα που διαχρονικά, ως κυβερνήσεις, νομοθέτησαν τη σκανδαλώδη σύμβαση του ΟΑΣΘ.
Η απάντηση προς καθησυχασμό τους λοιπόν είναι ότι το κόστος της κοινωνικής πολιτικής δεν είναι παρά μόνο ένα μικρό μέρος των περίπου 16 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο που κόστιζε στους φορολογούμενους η… υποχρεωτική κερδοφορία των μετόχων του ιδιωτικού ΟΑΣΘ, την ώρα που οι εργαζόμενοι έμεναν απλήρωτοι, ο στόλος χωρίς ανανέωση και τα περισσότερα λεωφορεία παροπλισμένα λόγω παλαιότητας και τεχνικών προβλημάτων.
Τώρα λοιπόν που ο Οργανισμός έγινε δημόσιος και η δαπάνη για την κερδοφορία των μετόχων δεν θα επιβαρύνει πια τα δημόσια ταμεία, υπάρχει η δυνατότητα και για εξορθολογισμό της διαχείρισης του Οργανισμού, με επενδύσεις για καλύτερες υπηρεσίες για τους πολλούς, αλλά και το περιθώριο και για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, αξιοποιώντας ένα μικρό μέρος των δημόσιων πόρων που επί δεκαετίες κατέληγαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των μετόχων.
Σε πλήρη αντίθεση μάλιστα με την προηγούμενη διοίκηση, που φόρτωνε τα κέρδη της στον Έλληνα φορολογούμενο και σε ακόμη μία συμβολική κίνηση για τη διαφορετική αντίληψη που διακατέχει τη νέα διοίκηση του δημόσιου ΟΑΣΘ, ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ. του Οργανισμού ζήτησε να παρέχει τις υπηρεσίες του αμισθί…
Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη, βέβαια, η αμηχανία της νεοφιλελεύθερης αντιπολίτευσης, δεξιάς και κεντροαριστερής, που εκπροσωπεί τα κόμματα που διαχρονικά, ως κυβερνήσεις, νομοθέτησαν τη σκανδαλώδη σύμβαση του ΟΑΣΘ.
Σήμερα, δια της μεθόδου του αντιπερισπασμού, στοχοποιούν τον νέο πρόεδρο του Οργανισμού, ακριβώς για να αποφεύγουν να αποκαλύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις, που είναι η εμμονή στις ιδιωτικές συγκοινωνίες και στις σκανδαλώδεις, για το δημόσιο συμφέρον, συμβάσεις.
Είναι γεγονός άλλωστε ότι ιδιωτικός Οργανισμός επιδοτούμενος από το κράτος κατά τρόπο που να εξασφαλίζει σταθερά κέρδη στον ιδιώτη, μάλλον σε σκάνδαλο προσομοιάζει και όχι με πολιτική… υγιούς επιχειρηματικότητας.
Η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, πέραν της εξυγίανσης ενός αμαρτωλού Οργανισμού και πέραν της προφανούς υποχρέωσης της πολιτείας να φροντίζει για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών στους πολίτες, αποκάλυψε τη χαώδη διαφορά μεταξύ νεοφιλελεύθερων και αριστερών πολιτικών, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανθρωποκεντρική πλευρά της πολιτικής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι γεγονός άλλωστε ότι ιδιωτικός Οργανισμός επιδοτούμενος από το κράτος κατά τρόπο που να εξασφαλίζει σταθερά κέρδη στον ιδιώτη, μάλλον σε σκάνδαλο προσομοιάζει και όχι με πολιτική… υγιούς επιχειρηματικότητας.
Η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, πέραν της εξυγίανσης ενός αμαρτωλού Οργανισμού και πέραν της προφανούς υποχρέωσης της πολιτείας να φροντίζει για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών στους πολίτες, αποκάλυψε τη χαώδη διαφορά μεταξύ νεοφιλελεύθερων και αριστερών πολιτικών, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανθρωποκεντρική πλευρά της πολιτικής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου