Σε αποσύνθεση οι αστικές συγκοινωνίες

«Διαθέτετε ένα υπερσύγχρονο μετρό, το οποίο εντυπωσιάζει. Αν όμως κληθείς να μπεις σε λεωφορείο, νομίζεις ότι έχεις αλλάξει χώρα», περιέγραφε ο Τζέικομπ Νίκολσον, τουρίστας που βρέθηκε φέτος το καλοκαίρι για πρώτη φορά στην Αθήνα. 

«Είναι τρομακτικά μεγάλη η αντίφαση που εμφανίζει η πόλη σας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, που για τους επισκέπτες είναι και το κύριο εργαλείο μετακίνησης», εξηγεί ο 47χρονος Αμερικανός. 

«Ακόμη όμως και στο μετρό, που είναι καινούργιο, καθαρό, τακτοποιημένο ξεπηδά ξαφνικά ένα σπασμένο ακυρωτικό μηχάνημα, το οποίο ως εικόνα και μόνο σε αποσυντονίζει», απορεί, ενώ επιμένει ότι η πόλη μοιάζει διχασμένη. «Είναι άλλη κάτω από τη γη και άλλη από πάνω».

Τη μεγάλη αυτή αντίφαση, την οποία παρατηρεί ένα «άμαθο» στην ελληνική πραγματικότητα μάτι, επιχειρεί σήμερα να εξηγήσει η «Κ» καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι πηγή του προβλήματος αποτελούν η κακή διαχείριση των συγκοινωνιακών φορέων και η αδυναμία νοικοκυρέματος των οικονομικών τους. 

Η σπατάλη, που υπήρξε ιδιαίτερα διαδεδομένη μεταξύ διοικήσεων και εργαζομένων στις εταιρείες αστικών συγκοινωνιών, οδήγησε στη σημερινή εικόνα.

Η βιωσιμότητα των φορέων κρέμεται από μία κλωστή, η ποιότητα των υπηρεσιών τους περιορίζεται συνεχώς, λεωφορεία και τρόλλεϋ παροπλίζονται σταδιακά, ενώ ακόμη και το «διαμάντι» του δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς της πρωτεύουσας, το μετρό, εμφανίζει τις δικές του μουντζούρες. 

Σε όλη αυτή την εικόνα αποσύνθεσης και πλήρους απαξίωσης έρχονται να προστεθούν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που μετατρέπουν τις μετακινήσεις των επιβατών σε γολγοθά.

Οι εταιρείες ΟΑΣΑ (Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών) και ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες) βυθίζονται στα χρέη, ενώ ακόμη και οι μέχρι πρότινος κερδοφόρες ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες) έχουν πλέον ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης, λόγω εμφάνισης ζημιών. 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αποσύνθεσης, η διόγκωση της λαθρεπιβίβασης, ως αποτέλεσμα απουσίας ελέγχων των εισιτηρίων, κοστίζει στις παραπαίουσες εταιρείες πάνω από 50 εκατ. ευρώ ετησίως από διαφυγόντα κέρδη.

Στο μεταξύ, ύστερα από περίπου δέκα χρόνια καθυστέρησης έλαβε σάρκα και οστά η τηλεματική, αλλάζοντας, θεωρητικώς τουλάχιστον, το επίπεδο της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης των επιβατών λεωφορείων και τρόλλεϋ. 

Οι επιβάτες που ταλαιπωρούνται από σημαντικές καθυστερήσεις και μακρά αναμονή στις στάσεις θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να γνωρίζουν πότε θα τελειώσει το μαρτύριό τους. 

«Είναι λίγο ειρωνικό να βλέπεις υπερσύγχρονες οθόνες σε στάσεις, που φιλοξενούν δεκάδες πολίτες σε αναμονή, να ενημερώνουν ότι το λεωφορείο θα έρθει σε... 47 λεπτά», σημειώνει ο Τζέικομπ, που περιγράφει την εικόνα ως το αποκορύφωμα της παραδοξότητας αυτής της πόλης.

Οι κινητοποιήσεις, που συνεχίζονται για δεύτερη εβδομάδα, έχουν τη μορφή στάσεων εργασίας και όχι 24ωρης απεργίας, αλλά τα μέσα σταθερής τροχιάς ακινητοποιούνται κατά τις ώρες αιχμής. Αυτός ο κύκλος κινητοποιήσεων κλείνει σήμερα, ενώ αρχικώς είχε προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί την Παρασκευή. 

Αιφνιδιαστικά τα σωματεία εργαζομένων των μέσων σταθερής τροχιάς αποφάσισαν να μεταθέσουν την αυριανή στάση εργασίας για σήμερα.

Βγαίνοντας εκτός πόλης, η εικόνα δεν είναι καλύτερη, ειδικά για όσους επιλέξουν να ταξιδέψουν με τρένο του ΟΣΕ. 

Ενα δίκτυο το οποίο δεν διαθέτει στο σύνολό του ηλεκτροκίνηση -γεγονός το οποίο επιβραδύνει το ταξίδι- φιλοξενεί τροχαίο υλικό το οποίο συντηρείται πλημμελώς λόγω ελλείψεων σε προσωπικό και σε ανταλλακτικά και συνθέτει την εικόνα ενός ταξιδιού γεμάτο εκπλήξεις. 

Καθυστερήσεις και ακυρώσεις δρομολογίων δεν αποτελούν παράδοξο φαινόμενο για τους συστηματικούς επιβάτες του ΟΣΕ, ενώ η εικόνα των σιδηροδρομικών σταθμών στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι επιεικώς απαράδεκτη. 

ΠΗΓΗ

Posted in: ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ,Μ.Μ.Μ.,ΟΑΣΑ,ΟΣΕ-ΤΡΑΙΝΟΣΕ,ΟΣΥ ΑΕ,ΣΤΑ.ΣΥ. ΑΕ,ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ